Week 7: Veelzijdig Duitsland; hoog en laag…

Dag 44 Van Kaufkirchen naar Kelheim 110 kilometer. Bloedheet. 

Hallo onderdanen, wakker worden. Zo spreek ik mijn benen maar toe als we meteen 14 % moeten stijgen vanaf de camping. 

Er is een hittealarm afgeven voor Beieren en hier fietsen we. Er is daarnaast ook gewaarschuwd voor flinke heuvels en jawel we gaan omhoog, omlaag, omhoog en so noch weiter. Het is een mooie, pittige, route langs de maisvelden en de boeren die hun landbouwgrond bewerken. We rijden vooral op 500 meter.

Ook komen we tijdens het dalen leuke plaatsen tegen zoals Landshut met een 800 jaar oud centrum.

De laatste kilometers rijden we langs de Donau, leuk morgen een rustig dagje langs de rivier denken we nog. We komen aan op de boerencamping en er is geen plaats. De boerin slaakt een diepe zucht, vooruit we kunnen nog wel erbij op het veldje. Er zijn ook slaapplekken in het hooi zien we. We zijn nog niet geïnstalleerd of er komen nog meer lange afstandfietsers langs. Ook een stel met Santosfietsen met ondersteuning. Hebben bijna de hele wereld al rondgefietst. Tuurlijk is er plek, we staan zo ongeveer in elkaars tent, maar er is voor iedereen plaats in de herberg. 

Op loopafstand is er een Biergarten en wij dompelen ons onder in de Duitse cultuur met Curryworst en Pommes Frites en Pils. 

Dag 45 van Kelheim naar Greding 81 kilometer. Bloedheet weer. 

Prachtige route langs de Donau, hier hadden we ons vooraf op verheugd.

Een rivier dat in tegenstelling tot Adige en de Inn, levendig is met alle soorten watersport en zwemmers. Er komt een binnenvaartschip voorbij. Helaas wat misnavigatie en we komen alweer bij de camping uit. Daarna is het niet meer goed gekomen tussen de Navi en ons. Zaten we toch opeens weer in het boerenland van maisvelden en maisvelden. We hadden een flinke klim voor de boeg van10% anders hadden we vast even gestopt bij die mooie plek voor de koffie. Een half uur later vraagt Ron terwijl we een heuvel afsuizen: “ hebben we hier al eens gereden?”, ik zeg “ zou het niet weten of er moet straks aan je linkerhand een leuk picnickplekje zijn in de schaduw”. En zo zitten we koffie te drinken op een mooie plek dankzij onze navi. Per saldo hebben we dan 0 kilometer gereden, het voelt wat anders. Wat Komoot ook altijd doet is een rondje rond de kerk en laat deze nou altijd liggen op het hoogste punt van het dorp. We kunnen geen kerk meer zien. Eindelijk naar al het klimmen en dalen komen we uit in de bewoonde wereld. Hier gaan we lunchen bij een gasthaus, Ron eet een echte schnitzel en ik een Germknodel soep. Hierna is het toch weer ouderwets stijgen......pfffff

Op het moment dat we geen zin hebben, nu zit Ron er doorheen, kijken we of er een camping in de buurt is. De dichtstbijzijnde wordt gekozen. Er valt vaak niet veel te kiezen en laten ons verrassen. In eerste instantie zijn we al blij als de camping bestaat (zie Frankrijk), dat er geen rare klimmetjes naartoe zijn (zie Italië) dat er plek is (weer Italië). Deze camping is heel bijzonder, het is een doorgangscamping. Dus mensen die teruggaan naar hun Heimat brengen daar een nachtje door langs de grote weg. Wij zijn de enige met een tent. De rest is met een camper of verrassend genoeg met een caravan. Sommige campers zijn mega en hebben ook een auto erachter. We gaan douchen en zetten ons voor de tent met een drankje en een hapje. En dan begint het festijn, er komen er nog veel meer campers en caravans bij en wij zitten op rang 1 dit mee te maken. We verwachten nog wat blikschade maar “ helaas” ze kunnen allemaal rijden. Dan gaan en masse de stelpoten uit, meeste met een elektische boormachine sommigen ook gewoon met een lier. 

We worden door Nederlandse buren met een buscamper uitgenodigd voor een biertje. 

Beiden foto’s zijn vanaf dezelfde plek genomen, vanaf onze stoeltjes. 

Dag 46 van Greding naar Gunzenhausen 80 kilometer bewolkt en zware wind, het is opeens herfst!

Beiden hebben last van zware benen, ofwel pap in de benen. Het is bewolkt de hele dag en behoorlijke windvlagen. Ook bij beiden protesteert het linkerbeen. We proberen de Limes route te volgen zowel via de app als via Komoot. De limesroute is de aanduiding voor de grens van het Romeinse rijk en gaat langs oude Romeinse opgravingen. 

Het begint inderdaad heel leuk in het dal maar op een gegeven moment gaan we klimmen en komen we weer uit tussen de maisvelden en zien de tractoren het land bewerken. We hoeven alvast geen foto’s te maken we kunnen die van gisteren en eergisteren gewoon erbij pakken. En net als afgelopen dagen is er buiten de bestuurder van de tractor, geen levende ziel te bekennen. Ook geen koeien, paarden, geiten of schapen. We komen al dagen geen al of niet zwaar bepakte fietsers meer tegen, ook geen wielrenners. Het is eenzaam op de top! 

 
fietsen door Weissenburg 

Uiteindelijk komen we bij het dorp Ellingen en blijven we een tijdje beneden hangen tot we weer gaan klimmen naar 500 meter, wat zijn dat toch voor poepelegeintjes?  Ik zit erdoorheen, op naar een camping.. En wat voor een! Een prachtige camping aan de Altmuhlsee met fantastisch modern en schoon sanitair en op de gehele camping geen Nederlander te bekennen. We hebben een mooi beschut plekje. Helaas gaat de tentstok nu geheel kapot, we hebben deze al moeten plakken, maar nu kunnen we er niks meer mee. We snoeren de tent extra goed aan zonder deze middelste stokken en hopen er het beste van. 

We zijn naar het meer gelopen waar kiters en surfers druk doende zijn. Helaas geen mooi weer en het gaat in de avond behoorlijk regenen en waaien. 

Dag 47 van Guzenhausen naar Weikersheim 95 kilometer

Het is regenachtig weer en koud dus lange broeken en verder alles aan wat in de tassen zit, inclusief sokken in de sandalen; “ Ik voel me sexy als ik fiets, ohohoo, ohohoo”.

Er komt een waterig zonnetje tevoorschijn. Eindelijk zien we regelmatig fietsers, al komen zij ons tegemoet. Er zijn niet veel die tegengesteld fietsen zoals wij. 

Vanuit de provincie Beieren fietsen we de provincie Baden-Württemberg in. Nu zien we toch weer een iets ander Duitsland. Iets minder kleurstoffen eroverheen gesprenkeld zeg maar. 

Mooi Rothenburg Ob der Taurn. 

We hebben redelijk 75 kilometer vlak gefietst en daarna gaan we nog 20 kilometer klimmen. Blij wanneer we makkelijk de camping op rollen en er geen plek meer is maar toch wordt gemaakt. Een camping met prima douches en we koken thuis. 

Dag 48 Van Weikersheim naar Collenberg 89 kilometer Bewolkt, miezer en uiteindelijk een zonnetje.

Het beieren van de klok op nog geen 50 meter afstand van onze slaapplek is al om 6 uur in de ochtend en dat terwijl we niet meer in Beieren zitten ;) maar in deelstaat Baden-Württemberg.

Het is koud maar een mooie tocht vooral laag gelegen en redelijk vlak, dat juichen we toe. Eindelijk fietsen we langs rivieren; de Tauber en de Main. 

]]

De camping ligt langs de route en aan de Main. We slaan boodschappen in en koken aan het water waar we de binnenvaartschepen langs zien varen, meer verlangen wij niet. 

Dag 49 Van Collenberg naar Maintal (onder de rook van Frankfurt) 107 kilometer

Deze route kan onder het makkelijk en leuk tabblad. Zijn de hele dag vlak gebleven en langs de rivier de Main gefietst. Wat beroepsvaart gezien en ook een pleziervaartuig, dat laatste mag wel meer. Het weer is een beetje wisselvallig, het miezert soms en dan breekt de zon weer door. De temperatuur is best wel aardig. We komen opeens echt veel fietsers tegen, ook die onze kant uit gaan. 

De navigatie staat gewoon uit, gekeken welke route er langs het water loopt en die borden volgen wij. 

Miltenberg heeft nog een oud centrum (uit 1237) volgens een dame  die ons aanspreekt, we moeten er echt even kijken. Vooral omdat de middeleeuwse kern volledig bewaard is gebleven. 

Het ligt daar waar de Main een opvallende bocht maakt, de zgn Mainknie. De streek werd eerst bewoond door de Kelten en later door de Romeinen die hun Limes (verdedigingslinie) heel dichtbij bouwde. 

Aschaffenburg

Het is al meer dan een week geleden dat we hotel Lory verlieten met schoon gewassen kleding en fietsen. Dat is nu helaas wat anders, we worden een beetje “schmutzig” . Met de fietsen zijn we door plassen gereden en zowel tassen aan de buitenkant als de fietsen zijn echt vies. Ik heb nog geprobeerd met wat zakdoeken en water de schade terug te brengen. Nu het minder weer is doen we alleen het hoogstnoodzakelijke in de handwas, zoals de fietsbroek. Het moet ook wel droogwapperen achterop de fiets en trouwens ook blijven zitten want zo ben ik al een handdoek en een t-shirt armer. Die liggen drooggewapperd ergens in de Italiaanse bergen. Natuurlijk gaan we elke dag onder de douche en soms wel 2 maal maar toch. Ron zei mij laatst dat er achter mij ook mensen wonen, om subtiel te wijzen op de vogelnestjes aan de achterkant van mijn hoofd. Het pannetje waarin wij onderweg de koffie kookte was niet helemaal goed afgewassen er zaten nog wat pesto resten. Ach we hadden zin in koffie. Ook moet ik nodig naar de pedicure und so weiter. Waarom lees je dit nu nooit in de blogs van lange afstand fietsers?

Dag 50 van Maintal naar Bingen am Rhein 99 kilometer. 24 graden.

Een aantal dagen leggen we onze kleding in onze slaapzakken, dit hebben we geleerd bij het lopen naar de top van de Kilimanjaro waar we zelfs onze wandelschoenen in onze slaapzakken stopten. Het is heerlijk om warme spullen aan te doen ipv klamme kleding. Vandaag is het echter een mooie dag, wel 24 graden. We fietsen een mooie route langs de Main en later de Rijn. Ook gaan we over met de pont. Alles loopt gesmeerd, zelfs de camping ligt mooi en heeft plek en een restaurant. Het is genieten. 

Frankfurt, de financiële hoofdstad van Europa

Mainz

Met het pontje over!

Druivenranken op de heuvel 

[

De camping bevindt zich aan de Rijn en het is een komen en gaan van beroepsvaart. Veel Nederlandse schepen. 

Bedankt weer voor het meebeleven, be safe en healthy! 

Deze week 661 kilometer gefietst, dat brengt het totaal op 3498 kilometer. We gaan de laatste week in.