We gaan op berenjacht (en wij zijn niet bang)

Er zijn van die belevenissen die je, wanneer je de reis aan het plannen bent, bovenaan je lijstje hebt staan, zoals beren zien in hun eigen habitat. Iedereen die we konden aanspreken onderweg in Finland vroegen we naar de mogelijkheden. De vooruitzichten waren niet al te best want de beer blijkt een zeer verlegen dier te zijn, die mensen het liefst uit de weg gaat. Dus toen een Fin ons vertelde over een man die leeft met de dieren en ze tot kameraad gemaakt heeft en ons op een servetje de naam opschreef wilden wij hier wel naar toe. Toen wij daar aankwamen waren wij de enige buitenlanders dus dat geeft toch te denken dat we net dat ene voor andere toeristen verborgen pareltje te pakken hadden. In de kantine nemen we koffie en kijken een video van de berenman. Bij Ron speelt nu vooral de twijfel of het niet een gewone dierentuin voor beren is. Ik zeg nog dat het een tip is van een echte Fin en pleit ervoor toch een kaartje te kopen. Net wanneer we dat toegangskaartje gekocht hebben en wachten op de gids komt er een touringcar voorgereden en stappen er minstens 50 bejaarden uit en was het wel duidelijk dat er van een tripje in de wildernis geen sprake was. Van de weeromstuit kreeg ik de slappe lach en je had het gezicht van Ron moeten zien. Maar ja we hadden al betaald dus wij erachter aan en jawel zoals Ron al vreesde waren het beren in kooien. En als ik iets erg vind zijn het wel dieren achter tralies. 

Dus over naar plan B. Ron had ergens gelezen dat je de beren kan spotten in de avond in een observatiehut dicht tegen de Russische grens in Tauriainen.  Contact gemaakt met de gids en wij dik ingepakt naar de verzamelplaats.  Wij hadden de mazzel de enige deelnemers te zijn en vertrokken met de gids naar de hut in het bos. De gids zou drinken en snacks meenemen (wij dachten dat het warme berenklauw zou zijn, maar het was huisgemaakte bosbessencake). We hadden ons nog niet lang geïnstalleerd of we zagen een eerste beer voorzichtig vanuit het bos aan komen scharrelen, we hielden onze adem in en knepen elkaar zachtjes jee dat we dit meemaken. We hebben in de volgende uren verschillende beren gezien, in ieder geval 2 jonge beren, 2 volwassen beren en een hele oude beer. Sommige kwamen heel dicht langs onze plek op ongeveer 1,5 meter, wow! De eerlijkheid gebied te zeggen dat er vis en andere lekkernijen gestrooid was in de omgeving van deze hut waardoor het voor de beren wel aanlokkelijk was om te komen. Ook werden we getrakteerd op 6 adelaars die een vliegshow hielden.  Na deze heel bijzondere ervaring bleven wij in de buurt van de verzamelplaats overnachten en hadden als laatste cadeau een prachtige zonsondergang en een concert van blaffende husky's en huilende wolven vanuit de omgeving.

.

Onderweg naar onze volgende overnachtingsplek bij een haventje komen we de Quiet People tegen, gemaakt door de kunstenaar en danser Reijo Kela. Het is mooi en ook wat luguber en voelde aan of wij midden in de clip van "Thriller" van Michael Jackson zaten. 

De volgende stad die we aandoen is Kuopio, waar we vlakbij een tennispark en een sauna staan. In de stad is juist een streekmarkt en daar eten we de lekkerste zalm ever. De zalm wordt gerookt op houten planken. 

We bezoeken de overdekte markthal uit 1902 in art nouveau stijl en verkennen het centrum en lopen 4 kilometer bergopwaarts (!) naar de 75 meter hoge Puijo toren en maken foto's van het uitzicht. 

'S-avonds gaan we naar de film "Once upon a time in Hollywood" van Quentin Tarantino die volledig uitverkocht is. Enorme grote bakken popcorn worden door de bezoekers meegenomen naar de plek vergezeld met wijn en bier. Hierna komen we terecht in een Karaoke bar waar de wijn maar €15 per fles kost en  wij ons verbazen over de zangtalenten (not) en de nummers die naarmate de avond vordert steeds meer doet denken aan de Finse inzending voor het Eurovisie songfestival- Hard Rock Hallelujah,  je ziet het vast nog voor je een groepje mannen als monsters verkleed. Afijn, wij namen nog maar een fles wijn, omdat het kan, en het bleef nog lang onrustig in Kuopio...

We staan weer op de mooiste plekjes; 

Op een plekje bij de jachthaven worden we uitgenodigd om mee te varen. Het is die dag uitzonderlijk warm zelfs 24 graden, de Finnen spreken over hun zomer als "het was dit jaar een mooie zomer en hij viel op een zaterdag" :-). Nou op die dag varen we met een Fin genaamd Mika op zijn boot over het meer en doen een biertje bij een restaurant verderop, hoe leuk is dat. 

We leerden van Mika hoe cantharellen er in het wild uitzien en we hebben er zelf een paar gevonden. 

Leon komt aan op Helsinki airport, wij halen hem op en gaan naar het appartement wat we gehuurd hebben via airbnb. De stad verkennen we per voet en per fiets. De stad is mooier dan we verwacht hadden, er is genoeg te zien en te doen voor een stedentrip. Leuk die overdekte markthallen, Kaupahalli's, waar je lekker kunt eten. De bouillabaise bij Soppakeittiö proef ik nog op mijn tong. 

 Met de veerboot gaan we naar Suomenlinna, dit is een vesting die op zes eilanden voor de haven van Helsinki is gebouwd. Suomenlinna staat op de UNESCO-Werelderfgoedlijst en is een prachtig complex. 

Designsauna Löyli willen we bezoeken voor een drankje maar heeft besloten feest, wel leuk om even gezien te hebben. 

Met Luca de gids en 2 jongens uit Zuid Korea maken we een fietstocht, we beginnen met droog weer maar later op de dag komt het met bakken uit de hemel.  We fietsen door de wat minder toeristische wijken en bezoeken het open lucht museum. De gids weet ons veel te vertellen over de Finse samenleving en hun gebruiken. In dat kader maken we gebruik van een Finse sauna die door vrijwilligers wordt gerund. Het is een echte hout sauna en we zitten met nog 2 Finnen gezellig te kletsen. Wij laten ons niet kennen en nemen ook een duik in de zee, ach 14 graden vinden de Finnen warm. 

Alle straatnamen en steden worden en in het Fins en in het Zweeds geschreven, zo heet Helsinki in het Zweeds Helsingfors. Fins en Zweeds zijn de twee officiële talen in Finland. Finland was een deel van het Zweedse koninkrijk van 1249 tot 1809 en toen werden zij veroverd door het Russische Rijk. Vanaf 1917 is Finland onafhankelijk. Nog een paar weetjes die ik heel leuk vind; er in het Fins geen apart woord voor een hij of een zij, kinderen doen hun tussendoorslaapje in de buitenlucht ook al is het -15 graden, er zijn speciale tuinen met zoveel mogelijk verschillende boom en plantensoorten die voorzien zijn van een naamplaatje zodat iedereen ook weet wat er leeft in de natuur, veel lessen voor de leerlingen zijn buiten. 

Zaterdags heel vroeg, om 6 uur rijden we Leon naar het vliegveld. Het was bij het vliegveld al heel druk en chaotisch en we zagen te laat dat er een bord stond verboden voor wagens hoger dan 3.10 en wij zijn 3.25. En ja dan rijd je daar dus met voor je en achter je auto's en zo'n ding wat over de weg hangt met slierten (geen idee hoe dat heet) en dat je daar dan onderdoor rijdt en hoort dat dat niet helemaal goed gaat. Maar dan komt er nog het grootste obstakel de brug en je kan dus niet voor of achteruit....gelukkig zag Ron dat het moest lukken om er heelhuids onderdoor te kunnen en jawel het lukte. Leon uitgezwaaid en meteen ging Ron het dak op om de schade op te nemen, de reservebanden waren verschoven en er is een pootje van de schoorsteen afgebroken. Gelukkig blijft de schoorsteen nog wel vastzitten. Pffffff was een stress momentje!

Daar past deze wel goed bij: "wees niet zo ongerust over de hobbels in de weg, maar vier de reis"

Tot volgende keer in Rusland!!