Ik ga op reis en neem mee......

Teveel zeg maar. Al dagen loop ik ergens tegenaan wat niet handig ligt, overbodig is en dus verdwijnt het uit de camper. Pan (nieuw) , slacentrifuge (wat een onhandig formaat), vershouddoosjes (diverse formaten maar net niet de juiste) en zo meer. Weer opnieuw indelen en jawel het ziet ernaar uit dat het gaat passen. Alles zijn plekje, oh zo belangrijk en less is more..

Dinsdag 6 augustus op onze eerste echte reisdag zijn we naar Overijssel gereden, camperplek met privé hottub was ideetje van Ron. Hout werd door aardige eigenaars aangereikt, plus de beschrijving dus de fik werd gestookt. Na een uur of 3 al lekker op temperatuur, toch nog maar een blokje erbij voor mijn meisje heeft Ron vast gedacht en zo zaten we met verbrande billen in het oh zo lekker maar oh zo heet bad.

Op doorreis door Duitsland per toeval beland bij de camperplek achter de watermolen waar we 2 jaar geleden, toen onze eerst reis met onze Iveco, ook hebben gestaan. Ook maar weer gegeten bij die heerlijke Italiaan in die fantastische tuin.

In Rendsburg naar het Joods museum gegaan. De synagoog is jaren een viswinkel geweest en weer in ere gesteld waar dat mogelijk was. Het is een interactief museum, zeer geschrikt voor schoolklassen die er komen. Een week geleden waren we in Roermond in een Joodse Synagoge die in de 2de W.O een paardenstal voor de Duitse bezetters geweest is. Daar hoorden we een verhaal dat ik nog niet eerder had gehoord of gelezen. Er werden joden uitgekozen waaronder een lid van deze joodse gemeente die in een speciaal concentratiekamp terecht kwamen. Zij zouden opgezet worden en tentoongesteld voor een museum wat Hitler in gedachten had, om na de Endlösung te laten zien wat Joden waren. Nergens op internet heb ik er iets over dit gruwelijke verhaal kunnen vinden.

Tja dan blijkt de vermaler van de w.c. verstopt te zitten, het is een kakverhaal. Ron ruimt de garage uit en duikt erin en met zijn 1001 gereedschap (en meer) het karwei klaart en dat ook nog zonder de vocabulaire van Haagse Harry! Het is jammer dat ik geen foto heb gemaakt van Ron in de garage en alle spullen op straat eromheen.

Denemarken, het weer is hier omgeslagen. Harde wind, regelmatig regenbuien. We staan aan het wad bij Hojer. De waddenzee loopt aan de westkust van Denemarken tot aan ons Nederlands eiland Texel. In 2008 werden de Deense wadden uitgeroepen tot National park Vadehavet. We maken een lange wandeling zowel bij laagtij als hoogtij.

De eerste ochtend stormt het zo hard dat we ons nog lekker omdraaien als de wekker gaat. Lezen, praten en lummelen. Het mag als je 3 jaar de tijd hebt toch? Ook gaan we dinsdag pas met het veer over naar Kristiansad in Noorwegen vanuit Hirtshals. Het scheelt €100 ten opzichte van dit weekend dus de keuze is snel gemaakt wanneer je 3 jaar op reis wil…Watertank zit vol, we hebben boodschappen voor minstens een maand, de overnachtingsplek is gratis en oja wijn genoeg in onze (geheime) “kelder” dus ja. Het oventje tovert een heerlijk bananenbrood en uit de broodbakmachine komt een ambachtelijk volkorenbrood.

Zondag waren we in het Nationaal park Rebild Bakker, waar we op een mooi stukje grond naast het hotel overnacht hebben. Met de wandelkaart die we kregen van de receptie hebben we een mooie tocht over de hei gemaakt.  Eigenlijk vragen ze of je iets bij ze eet of drinkt om wat terug te doen voor hun gastvrijheid. Nu gingen onze buren camperaars naar het hotel en die zagen er uit alsof ze voor twee zouden eten dus dat was ook opgelost.

Op weg naar het noorden voor de oversteek Aalborg aangedaan, het is de op 3 na grootste stad van Denemarken. Binnenstad is autovrij, leuk gewinkeld en Ron heeft een vest gekocht. S'avonds  op het palmenstrand gestaan, hebben even op het strand gezeten met een flesje maar de windturbines staan nog aan in Denemarken.. 

Het zijn nog geen spannende avonturen zo. Het spannends was of de cake wel zou lukken in het nieuw oventje 😊 Het is heerlijk zo, enige onvertogen woord wat is gevallen is van mij omdat Ron wel erg vals speelde bij Skipbo!

Volgende keer berichten we vanuit Noorwegen. Bedankt dat je meeleest!