Dromen moet je doen

23 augustus 2019 - Majavatn, Noorwegen

Heeft u iets aan te geven? stond op het bordje in Noorwegen. Nou wij hielden ons gewoon van de domme terwijl we de liters alcohol binnensmokkelden. Ja, want Noorwegen wil niet dat je teveel drank en tabak binnen brengt. Nou dat laatste staat helemaal niet meer op ons lijstje maar het eerste des te meer. 

De eerste plek die we in Noorwegen aandeden was Lindesnes Fyr, de vuurtoren op het zuidelijkste puntje van Noorwegen. In 1656 werd hier voor het eerst het vuur aangestoken. 

Lindesnes FyrBij de vuurtoren

Vervolgens naar de Preikestolen, een klif die 605 meter boven de Lysefjord uitsteekt. Het is een wandeltocht van 8 km waar je zo ongeveer 4 uur over doet, maar dan ken je de Flinkjes niet, waren uit en thuis in 3 uur. 

PreikestolenpreikestolenPreikestolen

In de middag een prachtig plekje gevonden aan het meer om hier te overnachten. Het weer is niet heel warm maar uit de wind zit je lekker in het zonnetje of in de avond bij het eigen kampvuur.  Ron ontpopt zich als een echte bushman. 

Aan een meerAan een meerKampvuur

Onderweg naar bergen langs Troldhaugen het huis van de beroemdste Noorse componist Edvard Grieg. Heel beroemd, echter wij kenden hem niet maar ik had de tip gekregen van een collega. Nu ben ik gek op mooie huizen en vooral gelegen aan een meer en dacht er gewoon even een kijkje te nemen, Ron bleef in de camper om het bed te inspecteren.  Ik was in het huis de enige bezoeker en in elke kamer die opengesteld waren (2) stonden suppoosten (2) die mij een behoorlijk standje gaven over zoveel onwetendheid. Gezegd de muziek op te zoeken op spotify (of zou dat iets te modern zijn?). Zal eens kijken in de pianoboeken van mijn moeder of zij wel eens werk van Grieg speelde.  Prachtig huis hoor alleen ik kon niet lekker alles op mijn gemak bekijken.

Het gaat Ron steeds beter af de kleine weggetjes langs de kust te rijden. Het vereist echt stuurmanskunst op die eenbaanswegen met veel bochten,  soms echt te smal met een tegenligger en moet er 1 achteruit. Je moet geen haast hebben als Noor, zelfs de grote weg kronkelt omhoog en omlaag maar heeft wel 2 banen. Je hebt en prachtig uitzicht over al die mooie houten huizen, voornamelijk in het rood. Ach je kent het wel van de foto's over Noorwegen. We hebben al heel wat stulpjes gezien aan het water waar we zo zouden kunnen wonen. 

Deze week speciaal overnacht bij een camperplaats met wasmachine/droger. Nu hebben we zelf een wasmachine in de camper, maar helaas nog geen droger ;-) en niet het weer dat het zo droog wappert. Dus hoe heerlijk is om alle was en beddengoed lekker fris ruikend weer gedaan te hebben!

BergenBergenBergenBergen

Bergen is een pittoresk stadje met al die mooie houten huizen. We struinen op de aankomst dag wat door de stad, eten wat op de vismarkt.  Bergen is een stad tussen de 7 bergen, de zogenaamde “syv Fjell”.  Vanuit de berg Floyen heb je een goed uitzicht over de stad. Om op de top te komen kun je gebruikmaken van het tandrandbaantje, de Floibanen. Dus wij samen met honderden anderen omhoog op een zondag.   

Het plan is om van Floyen naar de hoogste berg te lopen, Ulriken en daarvandaan met de kabelbaan naar beneden te gaan.

BetgenBergenFloyen naar UlrikenBergen

De tocht is 13 kilometer lang en duurt ongeveer 5 uur en staat goed aangeven volgens de gids van Bergen. Vol goede moed starten wij om deze wandeling eventjes te lopen. Het weer gaat van bewolkt naar regen naar zonneschijn, naar harde wind en weer terug en door elkaar. Vest uit, jas dicht, jas open, pet op pet af (vest blijft uit) De tocht begint met een steile klim over een egaal pad, tegenliggers komen monter voorbij, ja duh die gaan makkelijk naar beneden. Gelukkig na 3 kilometers dalen ook wij, maar dat duurt niet lang. Het wordt een klim via keien omhoog naar herkenningspunten, een soort schoorstenen. Telkens wanneer je naar zo’n schoorsteen loopt verwacht je het hoogste punt te hebben bereikt, maar helaas er staat er nog een hoger en dat 1 worden er al snel een stuk op 40! Ja op een gegeven moment laten wij ons natuurlijk niet meer foppen, maar zwaar is het best wel en we lopen stug door. Van die honderden toeristen die omhoog gingen zien we nog maar een enkeling die we passeren. Wij zijn gewend om toch even een begroeting eruit te gooien, een “Hello” is toch op zijn plaats vinden wij. Er zijn echter mensen die niets zeggen dus ook niets terugzeggen. Ron zegt nog dat zijn vast Zweden. Twee jaar geleden waren we in Zweden en hebben gemerkt dat het Hej van Ikea maar zuinig wordt gesproken. Nu heb ik het over mensen die je tegenkomt op een smal wandel- of fietspad en niet in een drukke winkelstraat, want dat zou wel sneu zijn 😉 Het is een prachtige wandeling al is het pad glibberig en vaak modderig door alle regen die is gevallen en onderweg toch ook nog valt. Onweer gerommel op de achtergrond, het zal toch niet….En er komt geen eind aan, totdat we dan eindelijk op de bergkam zijn maar dan zien we en geen schoorsteen en geen bordje met de richting. We lopen aan de andere kant door naar beneden maar zien niets van een pad, toch weer terug omhoog. Daar loopt een Amerikaanse jonge vrouw die ook de weg niet weet en nemen haar op sleeptouw. Ron ontpopt zich als een ware padvinder want tot twee keer toe wanneer er bij ons de dames paniek ontstaat kan hij het pad vinden! Eindelijk na 5,5 uur zijn we boven op de berg Ulriken en kunnen naar beneden met de kabelbaan. Er is een prachtig restaurant waar we onszelf graag met een koud biertje willen verwennen maar helaas hij is dicht. Oh en de kabelbaan is ook dicht…vanwege te harde wind. Er zit niets anders op dan via de trappen, ongelijke grote keien, naar beneden at te dalen. 24 km, 46.529 stappen en 189 verdiepingen verder zitten we eindelijk aan dat welverdiende biertje in een hele gezellige bar met onze medewandelaarster. Leuk om verhalen te horen hoe haar familie als Russische-joodse emigranten begin jaren 80 (zij was 7) in Amerika hun bestaan hebben opgebouwd. Bijzonder om in korte tijd veel over elkaars leven te horen.

Op naar Voss waar we willen raften alleen het weer zit wel erg tegen, de hele dag regen. Afijn wij zijn on the road dus niet zo erg maar nu is de weersvoorspelling wel heel ongezellig voor deze hele week. Bij raften wordt je toch nat dus dan is de regen niet erg. In Voss bekijken we activiteiten die worden aangeboden en schrikken van de prijzen. Vorig jaar in Spanje nog een fantastisch mooie rafting gedaan en we hebben niet het idee dat deze wordt overtroffen. Er zullen onderweg vast wel mooie en minder dure opties zijn. In de avond staan we bij een heuse waterval, met een heel bijzonder toilet. Zie het filmpje van Ron op Instagram; flinkontour. Daar plaatst hij ook mooie foto’s en korte updates.

Richting Jostedal stoppen wij bij Flamsbana om de beroemde trein te zien die een van de steilste treinritten ter wereld naar Flam maakt. Er ligt ook een enorm cruiseschip in de haven ‘nieuw Statendam”. Wat een toeristische kermis, busladingen vol komen hier op af.

FlamsbanaCruiseschipCruiseschip

Vlug verder, de volgende stop is het dorpje Laerdalsoyri met 150 houten huizen uit de 16de en 17de eeuw en een staafkerk uit 1180.  Mooi om gezien te hebben.

Houten huizenHouten huizen 16/17 eeuwStaafkerk uit 1180

In de namiddag komen we aan bij de Breheimsenteret,  met het meer dan prachtige uitzicht op de gletsjer Nigardsbeen besluiten we hier te blijven overnachten en de volgende dag naar de gletsjer te lopen.

NigardsbeenUitzicht vanaf onze slaapplek

Prachtige wandeling van 5 kilometer, het doordringende blauw van het ijs zoog je er als het ware naar toe. Wow we waren helemaal in de wolken van zoiets moois en de 5 km terug liepen we dan ook op wolken.. 

GletsjerGletsjer

Het boek Bruggenbouwers weer opnieuw gaan lezen (leve de e-reader) en dan alleen de Noorse belevenissen die zich afspelen in de Hardangervidda, de streek waar we doorheen rijden, ons enorm verwonderen over alle bruggen en tunnels in dit ruige berglandschap. We reden door een tunnel met nota bene een rotonde en de langste tunnel was 24,5 kilometer!

Een schitterende tocht van Skordal richting Trondheim over de Sognefjellet rv55, we begonnen in het dal met prachtige huizen aan het water en een paar uur later zaten we op 1429 meter tegen gletsjers aan te kijken, dit hadden we niet verwacht en voelde als een cadeautje.

En jawel toch nog een kleinigheid wat mis ging, na het tanken in de ochtend vergeten de tankdop erop te draaien en daar teveel kilometers later aan denken. Gelukkig bij navragen bij een tankstation wisten ze ons te wijzen welke winkel dit zou hebben. Nu maar gelijk 3 stuks gekocht 😊

De zomerskigebieden zijn gesloten, geen idee waarom. Heeft misschien met het slechte weer te maken. Jammer, we hebben onze skies en schoenen bij ons om maar er zijn gelukkig meerdere mogelijkheden op onze reis. Het regent de afgelopen dagen veel in Noorwegen. Toen we nog aan het bedenken waren hoe onze trip zou heten, kwamen we ook uit bij “Follow the sun”. De jongens maakte ons erop attent dat dat toch wel van een hoog Ikea gehalte was en dat dit echt niet kon (het is trouwens een prachtig nummer van Xavier Rudd). Nu we geen zomer meer hebben hier in Noorwegen kan het best zijn dat we helemaal geen of weinig zon pakken de komende maanden, dus die naam zou slaan als een tang op een varken. Even hebben we erover gedacht om de route om te gooien. Maar ja, je hebt je voorbereid en verdiept in landen die je dan niet zou zien en waar je naar uitkijkt.  En het slaapt trouwens wel extra lekker met de regen tikkend op het dak.

De titel "dromen moet je doen" is één van de wensen die we kregen via kaarten van vrienden en familie, ze hangen op onze deuren en kastjes. Zal er telkens 1 met jullie delen.

Bedankt voor het meereizen. 

Foto’s

30 Reacties

  1. Bas Hopstaken, IVECO NLS:
    23 augustus 2019
    Wat een gave reis zijn jullie aan het maken! Ik vind het super knap en mooi om te zien dat jullie dit gewoon doen. Ik blijf het zeker volgen.
  2. Ron en Eveline:
    26 augustus 2019
    Leuk Bas!
  3. Esther Barendse:
    23 augustus 2019
    Wat mooi geschreven Noorwegen, mijn ouders hebben er gewoond. Ook herkenning in sommige zaken. Prachtig ik reis wederom met jullie mee.
    Liefs van ons Rob en Estherxxx
  4. Ron en Eveline:
    26 augustus 2019
    Dat wist ik niet Esther dat jouw ouders er gewoond hebben. Voordat ze jou kregen?
  5. Vivian:
    23 augustus 2019
    Bij het lezen van jullie blog is het net of ik stiekem bij jullie in de camper zit, mee op wereldreis....dus idd....Dromen moet je doen!
    Liefs Viv😘
  6. Ron en Eveline:
    25 augustus 2019
    Ja Viv, die wijsheid kwam van jou❣️X
  7. Annemieke:
    24 augustus 2019
    Heerlijk leesvoer voor de zaterdagmiddag, in de zon ... dat dan weer wel ;-) X
  8. Ron en Eveline:
    25 augustus 2019
    Ik zie je zitten op je terras uitkijkend op je mooie tuin en water😉
  9. Jolanthe:
    24 augustus 2019
    Jaaaa Peer Gynt van Grieg, dikwijls gespeeld op de piano. Heeel mooi :-)
    Wat n gave wandelverhalen
    Keep it rollin’ x
  10. Ron en Eveline:
    25 augustus 2019
    Ah misschien kan je wat spelen op video en opsturen Jol? 😍
  11. Ron en Eveline:
    25 augustus 2019
    Jaha ik ken zijn muziek wel degelijk , net opgezocht. Gelukkig maar ☺️
  12. Janneke ‘t Hart-de Leeuw:
    24 augustus 2019
    Ook ik speelde de mooie muziek van Grieg met ons orkest. 🎶 Wederom genoten van jullie belevenissen en bewondering voor jullie wandel-klauter-en-klim conditie. Hier is het opeens weer razend warm. Ik stuur de zon ook door naar jullie. 🌞
  13. Ron en Eveline:
    25 augustus 2019
    Fijn de ☀️ , hier zegt men dat het komende dagen eindelijk warmer wordt!
  14. Nicoline:
    26 augustus 2019
    Gaaf, Eef! Ik geniet met jullie mee! XX
  15. Ron en Eveline:
    26 augustus 2019
    Dank lieve Nic X
  16. Esther Barendse:
    27 augustus 2019
    Hai Eef, in antwoord op jouw vraag, ik was twee jaar, eerst in Sundsval Zweden gewoond, later in Bergen Noorwegen, maar ik weet er maar weinig van. De foto's zijn zo mooi. Top.
    Een goede voortzetting van jullie reis, (ik blijf meereizen) :)
  17. Esther van Breemen:
    28 augustus 2019
    Nu al stikjaloers...:) en dit is pas het begin! Genieten heerlijk mee.
    Dikke xxxxxx Es en Dave
  18. Ron en Eveline:
    28 augustus 2019
    Dikke knuf terug voor jullie beiden Xx
  19. Frans:
    28 augustus 2019
    Wat gaaf en inspirerend! Prachtige foto's. Leuk om jullie zo te kunnen volgen! Hugs Frans
  20. Ron en Eveline:
    28 augustus 2019
    Dank je Frans, hugs ook voor jou en Nic
  21. Marijke:
    30 augustus 2019
    Wat een avontuur Eef en Ron ! En jullie maken jullie droom toch maar waar....we volgen jullie en we hangen aan jullie lippen/teksten!!! Geniet x
  22. Ron en Eveline:
    5 september 2019
    DankXx
  23. Marc en Ilse:
    30 augustus 2019
    Mooie foto's en mooie verhalen! Leuk om jullie zo te kunnen volgen.
  24. Ron en Eveline:
    5 september 2019
    Bedankt Ilse en Marc voor het meelezen!
  25. Anne-Door de Jong:
    2 september 2019
    Hoi Ron en Eveline,
    Wat een fantastisch mooie reis maken jullie! Heel leuk om mee te mogen reizen middels dit blog ....
    ga jullie een prive mail sturen met een mogelijk leuk nieuwtje voor jullie
  26. Ron en Eveline:
    5 september 2019
    Ja leuk!
  27. Caroline:
    2 september 2019
    Hè Ron en Eef wat een verhalen, super gaaf! Zo leuk om te lezen wat jullie allemaal beleven... en wat een prachtige foto’s...kijk al uit naar je volgende verhaal...liefs en dikke X
  28. Ron en Eveline:
    5 september 2019
    Dank Caroline! Liefs terug X
  29. Lucia:
    3 september 2019
    Hallo wereldreizigers, wat beschrijf je jullie reis en avonturen mooi levendig op, alsof ik er even helemaal bij ben. En wat een prachtige foto's, vooral die in de wolken. Ik ga gauw verder lezen, jullie volgende reisverhaal, dikke knuf X
  30. Ron en Eveline:
    5 september 2019
    Dank je Lucia, dikke knuf terugX